Na een vlucht van 11,5 uur landen we in de loop van de ochtend weer op Schiphol. We springen niet gelijk in de trein, maar verlengen de vakantie nog een beetje en gaan op het gemak wat eten. Dit keer kunnen we gelukkig wel gewoon tot Vlissingen doortreinen, waar de buurvrouw ons weer van het station afhaalt. Geen jetlag dit keer want er is maar een uur tijdsverschil. Inmiddels zijn we een aantal dagen thuis en voelen ons nog een beetje ontheemd. Het weblog is een soort samenvatting van alles wat we hebben beleefd, het moet allemaal nog bezinken. Het is een hele interessante reis geweest. De foto’s zorgen ervoor dat het heimwee gevoel in stand blijft. Wij hebben Afrika verlaten, maar Afrika verlaat ons niet.

De laatste dag beginnen we met een bezoek aan kasteel de Goede Hoop, een fort dat destijds gebouwd is in opdracht van de VOC. Het lijkt wel een beetje op Fort Rammekens bij Ritthem. Na een zonnig terras voor ons bakje koffie maken we een stadswandeling, waarbij we onder andere door de Bo-Kaap lopen. De huisjes hier zijn heel kleurrijk en hebben hun kleuren sinds de afschaffing van de slavernij. Wat zijn onze Nederlandse huizen dan saai. Uiteindelijk komen we weer bij het Waterfront uit en om tijd te sparen gaan we niet om “goeie kos” in een restaurant, maar kopen een broodje bij de bakker, zodat we nog tijd overhouden om te shoppen. Het is een sport om alle Zuid Afrikaanse Randen op te maken. In de loop van de middag sturen we Kobus naar huis, want die moet nog 15 uur rijden om thuis te komen. Wij gaan op de boot naar Robbeneiland, die drie kwartier te laat vertrekt en ook op Robbeneiland zelf gaat het allemaal op het gemakje, zodat we er niet heel relaxed meer rondlopen, want we moeten natuurlijk wel onze vlucht halen. Na een rondleiding door het cellencomplex met ook de cel van Nelson Mandela volgt er nog een rondrit over het eiland met de bus. De enthousiaste gids is een meesterverteller en weet niet van ophouden. Er blijken meer mensen te zijn die eigenlijk wel graag terug willen naar de boot, want tot verbazing van de gids heeft er niemand meer iets te vragen. De winkel laten we voor wat het is en we trekken een sprintje naar de boten. De eerste is al weggevaren, de tweede gooit net de trossen los en wij komen op de derde terecht en dat blijkt de laatste boot te zijn, die wacht tot iedereen van het eiland is. We voelen ons op dat moment gevangen op Robbeneiland. Inmiddels is er ook nog een storm opgestoken en op de terugreis worden we doornat. De boot is een catamaran, die vreselijke klappen maakt. Voordeel is wel dat we onderweg de eerste en de tweede boot inhalen, want dat zijn oude barkjes. Uiteindelijk staan we dan toch nog als een van de eersten aan wal. Snel maar weer naar de bakker en dan naar de bus, waar we onze natte kleren verwisselen voor onze Nederlandse kleren. Op het vliegveld gaat het allemaal heel snel, voor zo’n wereldstad is het een klein vliegveld. Onze vlucht is die nacht ook de enige internationale vlucht. We vertrekken met vertraging, want we hebben een patiënt aan boord, waar een deel van het vliegtuig voor omgebouwd moet worden om een brancard te kunnen plaatsen. De patiënt blijkt een fractuur te hebben opgelopen bij een onfortuinlijke sprong van een rots in het water en zelf in opleiding te zijn voor orthopeed, heel bizar allemaal. Wij vertrekken gelukkig wel helemaal gezond naar huis, zonder ook maar één muggenbeet te hebben opgelopen.

Vandaag is de Tafelberg open, dus we gaan gelijk. Er staan al 3 bussen, maar we kunnen toch snel naar boven, want er kunnen 65 personen tegelijk in het hijsbakkie dat niet alleen omhoog gaat maar waarvan ook nog de bodem in de rondte draait, zodat we een schitterend uitzicht hebben. Boven op de berg is het ijskoud, maar ongelofelijk mooi. In het zelfbedieningsrestaurant staat er iemand bij de ingang: Warme dranken deze kant op! Als we halverwege de ochtend weer beneden komen staan er inmiddels 28 bussen en een gigantische file om bij het hijsbakkie te komen. Vroeg opstaan loont hier in Zuid-Afrika. Vanaf de Tafelberg rijden we door naar Signal Hill, van waar je zowel uitzicht op Kaapstad als op de Tafelberg hebt. In de buurt van Kaapstad ligt het bekendste wijngebied van het land en ook daar gaan we op bezoek. We maken een wijnproeverij mee, niet ons dagelijks werk, maar wel leuk om een keer mee te maken en je krijgt het er weer lekker warm van. Op weg van Franschhoek naar Stellenbosch komen we voorbij de plaats waar Nelson Mandela destijds werd vrijgelaten. Stellenbosch is een heel gezellig plaatsje met leuke Kaapse geveltjes en natuurlijk oom Samie se winkel. Hier is echt van alles te koop. Je laat jezelf binnen door eerst op een bel te drukken en vervolgens de poort open te doen. Het duurde wel even voordat we door hadden dat het zo werkte, maar daar waren we niet de enigen in. ’s Avonds eten we weer aan het Waterfront. Nog maar 1 dag te gaan in Kaapstad.

De Tafelberg is niet open vandaag, daarom zitten we om 8.00 uur al op de boot naar Duikereiland als eerste onderdeel van een dagje Kaap. Duikereiland is een grote rots die bevolkt wordt door een grote zeeleeuwen kolonie. We varen er heel dicht langs en kunnen alles goed vastleggen. Terug aan de wal rijden we door naar Simon’s Town, waar we op Boulders Beach een live voorstelling van March of the Penguins zien. De Afrikaanse variant is kleiner dan de Nieuw Zeelandse, maar niet minder grappig. Verder de kaap Peninsula Tour volgend komen we uit bij Cape Point, waar we op een droomplek met geweldig uitzicht een broodje eten, dat we wel moeten bewaken want de vogels willen heel graag een hapje proeven. We zitten heerlijk in de zon, maar willen nog graag de wandeling naar de vuurtoren maken, dus in de benen maar weer. Eenmaal boven komen er wolken binnendrijven en steekt de wind op en niet zo’n klein beetje, het is echt buffelen. We maken ook een stop bij de bekende Kaap de Goede Hoop, maar dan begint het helaas net te regenen. In de omgeving van de kaap leven veel bavianen. Regelmatig moeten we stoppen, want ze eten en spelen gewoon op de weg. Ze zijn nergens van onder de indruk: eerst mijn vrucht opeten, dan ga ik daarna opzij. In de buurt van Kaapstad moeten we omrijden, want er is brand, die met helikopters geblust wordt. Eten doen we bij het Waterfront, waar het ontzettend gezellig is.

Met pijn in ons hart nemen we afscheid van Laura Schoeman en haar prachtige accommodatie. Er staat ons een lange rit te wachten richting Kaapstad. Het is prachtig weer en we maken diverse stops onderweg. Bij Paarl bezoeken we het taalmonument, dat gebouwd is op een heuvel en wat laat zien dat het Afrikaans de taal is die West-Europa met Afrika verbindt. “Dit vorm ’n brug tussen die groot helder Weste en die magiese Afrika”. Het is een indrukwekkend monument, wat het onderwerp prachtig in beeld brengt. In Kaapstad zal alles draaien om de vraag: Wanneer is de Tafelberg open? Alles is hier weersafhankelijk en het zal spannend worden of we datgene kunnen doen wat we graag willen. Het is druk in de stad, want er liggen diverse cruise schepen waaronder de Rotterdam. Ook is de Volvo Ocean Race aangemeerd en het wemelt dan ook van de zeilers.

Vandaag een relaxte dag, maar ook in het paradijs kan de stroom uitvallen, want vanochtend konden we geen koffie zetten. Het blijft Afrika. We hebben een wandeling gemaakt door de Cango grotten, waar vroeger de bosjesmannen woonden. Prachtige stalactieten en stalagmieten met als hoogtepunt de naald van Cleopatra. Verder hebben we rondgekeken op een struisvogelboerderij hier tegenover ons verblijf. We kregen een rondleiding langs de broedmachines en de kleine couveuse kuikentjes van een dag en zo verder tot de oudste bewoners van de boerderij: Adam en Eva. Morgen trekken we verder en zo langzamerhand komen we dan in de buurt van Kaapstad.

Onderweg naar Oudtshoorn genieten we van de lekkerste braai ooit midden in de bergen, want inmiddels hebben we de kust weer verlaten en zijn we in het land van de struisvogels aangekomen. Het “restaurant” ziet er niet uit, een soort klushuis, maar nog nooit zulk lekker struisvogelvlees gegeten. Onze reisleider Kobus noemt dat “goeie kos”. Daarna hebben we ingecheckt in een farmershouse, waar we echt een geweldige kamer hebben, het blijkt de mooiste kamer van het huis te zijn. Gelegen in een prachtige tuin en het voelt dan ook alsof we in het paradijs zijn beland. Nu is het dan ook tijd voor het bubbelbad.

Onderweg naar Knysna hebben we een stop gemaakt in het Tsitsikamma National Park, waar we naar boven geklommen zijn voor de hangende brug over Storms River. Onderweg hebben we nog “klipdassies” gezien en de prachtigste bloemen, want we zitten op de Tuinroute. Ook in Plettenberg Bay zijn we gestopt. Het walvis spotten hebben we hier laten lopen, omdat we dat al vaker gezien hebben. Ook hier weer prachtige golven en volop surfers op het water. Hier heet dat branderplankrijden. Het is lekker weer op het strand en de grootste school dolfijnen die we ooit hebben gezien geeft vlak voor onze neus een show weg. Er zitten veel jonge dieren tussen en ze springen echt geweldig hoog. In Knysna logeren we in een country estate. Het ziet er super gezellig uit. De volgende ochtend regent het, maar dat duurt niet lang. Knysna is een heel gezellig plaatsje, gelegen aan een lagune, die in de zee uitmondt. Leuke winkeltjes (shoppen ……) en visrestaurants. Met een gids bezoeken we hier het Featherbed Nature Reserve, een half uurtje met de boot, daarna een half uur met een truck naar de top van de berg en vervolgens een wandeling van 2 uur terug. Voor het eerst is het echt koud, we lopen in spijkerbroek en met een jack aan dat we eigenlijk bij ons hadden voor de thuiskomst in Nederland. Toch is het echt genieten, want de wandeling is super mooi. De uitzichten zijn geweldig en we blijven foto’s maken. Terug op de boot hebben we visioenen van een lekkere kop snert om warm te worden.

Inmiddels zijn we aangekomen in Port Elizabeth aan de Sunshine Coast. Hier hebben we weer een hete dag, die hebben we nog niet veel gehad, want het is te koud voor de tijd van het jaar in Zuid Afrika. Port Elizabeth heeft een boulevard, waar je lekker kunt wandelen. Onze laatste safari van deze reis maken we in het Addo Elephant National Park en we hebben geluk, want naast zebra’s, wrattenzwijntjes, koedoes, roofvogels en olifanten zien we ook twee mannetjes leeuwen, die liggen te slapen. Bij één staan we zo dichtbij dat we zijn ademhaling kunnen zien. Dat is een heel aparte ervaring. Voor de foto’s is het jammer dat zijn hoofd in de bosjes ligt. We hebben al veel foto’s gemaakt, zoveel dat we ze zelf nog niet allemaal hebben gezien. Omdat het internet hier niet of heel traag werkt zetten we steeds maar één foto bij de verslagen, want het uploaden van foto’s duurt echt heel lang. Morgen reizen we weer verder naar Knysna via de beroemde tuinroute.

Na een prachtige rit door Transkei of Mandela land zoals het ook wel genoemd wordt zijn we aangekomen bij de Wild Coast. Onderweg hebben we Qunu bezocht, de plaats waar Mandela is geboren. De rit hier naar toe heeft een enorme indruk bij ons achtergelaten en dan vooral het straatbeeld in de centraal gelegen dorpjes. Rondwegen zijn er niet, dus je rijdt overal dwars doorheen. Het is een fascinerende chaos: mensen, die hun waren verkopen op straat, pick-ups afgeladen met mensen of spullen, vrouwen die uit de supermarkt komen met de boodschappen op hun hoofd en een klein kindje op hun rug, de kapper die werkt onder een golfplaten afdakje op een paar palen, een oude dame die met een partij grashalmen rond sjouwt (voor haar rondaveltje?), kleine kinderen die spelen, andere kinderen die met een kip onder hun arm rondlopen (het avondeten?), een vrouw die met 2 kartonnen vol met eieren op haar hoofd zelfverzekerd doorloopt en tussen dit alles lopen dan weer schoolkinderen keurig gekleed in hun schooluniform met witte sokjes. Het einde van de rit was 30 km stofpad, waarbij we over 2 kleine bruggetjes moesten met aan weerszijden 5 cm speling. Maar het was de rit waard want nu zitten we in een cottage aan de Indische oceaan, die je hier in het huisje hoort ruisen. Vanochtend zijn we op het strand geweest, geweldige golven en schelpen met de meest fantastische kleuren. Vanmiddag zijn we in een klein bootje de lagune opgevaren en kwamen uiteindelijk uit bij een waterval in een canyon. Het was bloedstollend mooi. Om bij het bootje te komen zijn we eerst zelf op een pick-up geladen. Als echte Afrikanen hebben we in de laadbak gezeten, super leuk! Morgen trekken we door naar Port Elizabeth van waaruit we nog een safari hopen te maken naar het Addo Elephant Park. De tijd vliegt voorbij en we hebben al helemaal het Afrika gevoel te pakken.