Na een prachtige rit door Transkei of Mandela land zoals het ook wel genoemd wordt zijn we aangekomen bij de Wild Coast. Onderweg hebben we Qunu bezocht, de plaats waar Mandela is geboren. De rit hier naar toe heeft een enorme indruk bij ons achtergelaten en dan vooral het straatbeeld in de centraal gelegen dorpjes. Rondwegen zijn er niet, dus je rijdt overal dwars doorheen. Het is een fascinerende chaos: mensen, die hun waren verkopen op straat, pick-ups afgeladen met mensen of spullen, vrouwen die uit de supermarkt komen met de boodschappen op hun hoofd en een klein kindje op hun rug, de kapper die werkt onder een golfplaten afdakje op een paar palen, een oude dame die met een partij grashalmen rond sjouwt (voor haar rondaveltje?), kleine kinderen die spelen, andere kinderen die met een kip onder hun arm rondlopen (het avondeten?), een vrouw die met 2 kartonnen vol met eieren op haar hoofd zelfverzekerd doorloopt en tussen dit alles lopen dan weer schoolkinderen keurig gekleed in hun schooluniform met witte sokjes. Het einde van de rit was 30 km stofpad, waarbij we over 2 kleine bruggetjes moesten met aan weerszijden 5 cm speling. Maar het was de rit waard want nu zitten we in een cottage aan de Indische oceaan, die je hier in het huisje hoort ruisen. Vanochtend zijn we op het strand geweest, geweldige golven en schelpen met de meest fantastische kleuren. Vanmiddag zijn we in een klein bootje de lagune opgevaren en kwamen uiteindelijk uit bij een waterval in een canyon. Het was bloedstollend mooi. Om bij het bootje te komen zijn we eerst zelf op een pick-up geladen. Als echte Afrikanen hebben we in de laadbak gezeten, super leuk! Morgen trekken we door naar Port Elizabeth van waaruit we nog een safari hopen te maken naar het Addo Elephant Park. De tijd vliegt voorbij en we hebben al helemaal het Afrika gevoel te pakken.