Categorie: Prince Edward Island

Vanochtend hebben we ons voor het eerst verslapen. Het slaapt ook wel heel lekker op het ritme van de golven van de oceaan. We hebben ons eigen ontbijtje gemaakt, want het is hier help yourself. Na een onweersbui vannacht is het afgekoeld tot zo’n 20 graden, maar het is nog steeds prachtig weer. Vandaag stond in het teken van de aardappel, want daar is PEI beroemd om. Ze hebben hier echt heerlijke aardappels en aardappeleter als ik ben konden we niet om het Patato Museum heen. Je zou denken hoe kun je daar nu een museum van maken, maar het was best groot en nog leuk ook. Heel breed, de Aardappeleters van Vincent van Gogh waren bijvoorbeeld niet vergeten. In het restaurant kun je aardappels eten op alle mogelijke manieren. Wij hebben het bij de aardappelsoep gehouden. Toen we buiten kwamen zaten er overal mensen op stoeltjes langs de kant van de weg en het was duidelijk dat er iets stond te gebeuren. Het bleek de optocht te zijn van het Patato Blossom Festival dat dit weekend plaatsvindt. Vooraf gegaan door twee doedelzakspelers kwam er een bonte stoet langs die het midden hield tussen de reclame karavaan van de Tour en een carnavalsoptocht. Heel veel oude tractoren en oldtimers. Super leuk om te zien. Het publiek werd getrakteerd op snoepjes en ijsjes. We maakten echt deel uit van de lokale folklore. Toen één van de oldtimers er mee op hield heeft Kees nog geholpen om hem aan de kant te duwen. Vanmiddag hebben we nog even lekker gerelaxed op ons balkon. Morgen gaan we Prince Edward Island verlaten en trekken we verder naar New Brunswick.

Vanochtend heel gezellig ontbeten met een Canadees stel, waarvan de grootvader van de man destijds uit Zweden naar Canada is vertrokken. De man had een eigen loodgietersbedrijf gehad en was net met pensioen. Ze waren op PEI om hun dochter en kleinkinderen te zien. Zo gaat dat hier als je allebei in een ander deel van Canada woont. Je spreekt ergens in het midden af op een mooi plekje en brengt enkele dagen met elkaar door. Wij kunnen ons daar niks bij voorstellen, maar hier is dat heel gewoon. Hierdoor zijn we wat later gaan rijden, maar vandaag is het een lekker kort ritje. Tussen de middag komen we al aan op onze bestemming van vandaag: West Point Lighthouse. Dit is een vuurtoren uit 1875 waar een klein hotel aan vast zit. Het leek ons aanvankelijk wel leuk om in de vuurtoren te overnachten, maar op advies van het reisbureau hebben we dat niet gedaan en dat is maar goed ook, want iedereen die de vuurtoren gaat beklimmen komt langs je slaapkamer en de kamer ligt zo laag dat je ook nog geen uitzicht hebt. In het hotel hebben we nu een schitterend uitzicht op het strand en de zee. We wonen praktisch op het strand. Vanmiddag hebben we een heerlijke strandwandeling gemaakt en na de koffie hebben we de vuurtoren beklommen en het museum bekeken. Het is hier ook redelijk afgelegen. In West Point Harbour zit één snacktentje, dus daar gaan we het vanavond maar mee doen. Daarna gaan we met een lekker drankje op ons balkon kijken hoe de zon in de zee zakt!

Vandaag zijn we door het Prince Edward Island National Park gereden, oftewel de Green Gables Shore, naar Cavendish. Het is altijd leuk om tijdens de vakantie een boek te lezen, waarvan het verhaal zich afspeelt in de streek waar je op dat moment bent. Dat kan hier maar één boek zijn: Anne of Green Gables van Lucy Maud Montgomery. Roodharige Anne met sproetjes en vlechtjes is een weesmeisje dat geadopteerd wordt door een broer en een zus die tot dat moment een teruggetrokken leven leiden op hun boerderij. Zij hebben besloten een jongen van zo’n 10 of 11 jaar te adopteren, zodat die mee kan helpen op de boerderij. Er gaat echter van alles mis in de communicatie en uiteindelijk krijgen zij Anne, die met haar spontaniteit hun hele leven op z’n kop zet. De schrijfster werd op PEI geboren en het Green Gables House in Cavendish heeft model gestaan voor het verhaal. Het boek is in meer dan 30 talen vertaald. Voordat we Cavendish bereikten hebben we nog een stop gemaakt bij een Art Gallery waar ook een hele mooie beeldentuin bij was. Echt een leuke plek voor een koffiestop. Vanmiddag zijn we bij Anne op bezoek geweest in het Green Gables House. De eerste plek hier op PEI waar het druk was, het is dan ook de attractie van het eiland. Ook hebben we daar nog twee trails gelopen. Op de borden langs de trails staan fragmenten uit de boeken van Lucy Maud Montgomery. Daarna hebben we ingecheckt bij de Kindred Spirit Country Inn en de rest van de middag lekker lezend in Anne of Green Gables doorgebracht op de veranda. Waar kun je dat beter doen dan hier?

We hebben Charlottetown verlaten en pikken bij Cardigan de East Coastal Drive weer op. De bewegwijzering laat hier op PEI nogal te wensen over en we rijden een paar keer verkeerd. Borden staan bij voorkeur achter een boom en plaatsen op de kaart blijken vaak niet meer te zijn dan een nederzetting met 1 of 2 huisjes. Het is een beetje als rijden in België. Na een bewolkte ochtend breekt om 12.00 uur de zon door en we lunchen aan het strand bij Souris. De natuur is prachtig, groene valleien met gele en paarse bloemen, de bekende romantische huisjes, waar af en toe de was aan de lijn wappert. Bij het East Point Lighthouse maken we nog een stop. Deze vuurtoren is te bezichtigen en we klimmen naar boven en genieten van het mooie uitzicht. Beneden mogen we ons naam in het gastenboek schrijven en een speld prikken op de wereldkaart waar we vandaan komen. Zeeland is wel heel klein op deze kaart, wat Kees de opmerking ontlokt: “Kijk uit dat je niet in België prikt” . Bij Morell houden we het voor gezien en checken in bij een resort, gelegen aan een golfbaan met uitzicht op de oceaan. We maken een wandeling en pauzeren nog even op het strand. Het is Waddenweer, zoals wij dat noemen, 27 graden met zon en wind en het is heerlijk op het strand. ’s Avonds tijdens het eten raken we aan de praat met een serveerster, die geboren is in Frankfurt en 10 jaar geleden naar Canada is geëmigreerd, omdat haar vader daar als truckchauffeur gemakkelijk werk kon krijgen. Oorspronkelijk komen haar ouders uit Polen en zij studeert nu medicijnen aan de universiteit van Warschau (engelstalige opleiding) en is voor vakantie terug in PEI. Gespreksstof genoeg dus. Morgen gaan we dit deel van PEI verlaten en dan gaan we verder naar Green Gables Shore.

Er was eens een mooie victoriaanse stad met heel veel groen in 1700 door de Fransen gesticht. Na de Engelse overname in 1763 werd de plaats vernoemd naar Charlotte Sophie, de echtgenote van King Georg III. Hier begonnen in 1864 de besprekingen om de provincies van Canada te verenigen, wat in 1867 leidde tot de Canadese Confederatie. Charlottetown wordt ook wel Canada’s Birthplace genoemd. In deze stad, die één groot openluchtmuseum lijkt, brengen we een hele dag door. Na een French toast met berries en warme maple syrup zijn we helemaal klaar voor de Heritage Walk. We lopen langs de City Hall, St. Paul’s Church (de oudste kerk van het eiland), het Province House, de St. Dunstan’s Basilica en niet te vergeten alle fantastische oude houten huizen, met schitterende details. Zo af en toe staat er één tussen wat een uitdaging zou zijn voor het programma “Ik vertrek” , maar over het algemeen zien ze er prachtig uit. De stadsomroeper en mensen in authentieke kleding lopen door de stad. Ook de gidsen van de georganiseerde stadswandelingen hebben nostalgische kostuums aan. Na al deze cultuur kiezen we ’s middags voor de Waterfront Walk. Het is opnieuw heerlijk weer en aan de waterkant is het prima toeven. We lopen over de boardwalk en kopen een ijsje bij Cows. Op Peakes Wharf genieten we van een live optreden met Ierse folkmuziek. Eén van de songs was: “This town is magic” en dat blijkt als we terug naar het hotel lopen. In één van de vele parken wordt een spelletje croquet gespeeld door een chique gezelschap, waarbij de heren gekleed zijn in jacquet en een hoge hoed met een wandelstok en handschoenen in de hand. Voor we het weten worden we aangesproken: “May I introduce myself, my name is ……….enzovoort” En voor je het weet speel je mee in een toneelstukje. Tenslotte heb je hier ook nog de Boutique Shopping Walk. Hier vinden we een Canada hardloop shirt, dat zal straks een enorme stimulans zijn om alle kilo’s die we hier aankomen er weer af te krijgen.

Vandaag hadden we de keus tussen vroeg opstaan en in het hotel ontbijten of heel vroeg op staan en op de boot ontbijten. Het werd het eerste, want het is tenslotte vakantie. Na een heerlijk ontbijt met de nodige eieren (sunny side up) zijn we er klaar voor. Prince Edward Island (PEI) here we come. Om 8.00 uur stonden we in de rij voor de boot van 9.30 uur. Om zeker te zijn van een plek moet je anderhalf uur van tevoren aanwezig zijn (het is nog net geen vliegen). We hadden het gevoel alsof we naar een Waddeneiland gingen. Het weer op Nova Scotia was schitterend, maar halverwege de overtocht werd het vreselijk mistig, zodat er een mannetje op de uitkijk gezet werd. Na anderhaf uur varen kwamen we aan op PEI en daar was het weer zonnig. Een aantal dingen vielen ons gelijk op: er zijn veel aalscholvers, het landschap is heel liefelijk (op Nova Scotia is het ruiger) en de afstanden zijn veel geringer als op Nova Scotia. Toen we van de boot kwamen zijn we gelijk aan de East Coastal Drive begonnen tot Montangue, waar we bij het haventje heerlijk op een terrasje hebben gezeten. Daarna hebben we koers gezet naar de hoofdstad Charlottetown. Het hotel is net een museum met antieke meubels op de kamer , zwart-wit foto’s boven het bed en nostalgische kranen in de badkamer. Het restaurant is in dezelfde stijl met Engels bloemetjes behang. Morgen hebben we een hele dag voor de verkenning van de stad.