We hebben Charlottetown verlaten en pikken bij Cardigan de East Coastal Drive weer op. De bewegwijzering laat hier op PEI nogal te wensen over en we rijden een paar keer verkeerd. Borden staan bij voorkeur achter een boom en plaatsen op de kaart blijken vaak niet meer te zijn dan een nederzetting met 1 of 2 huisjes. Het is een beetje als rijden in België. Na een bewolkte ochtend breekt om 12.00 uur de zon door en we lunchen aan het strand bij Souris. De natuur is prachtig, groene valleien met gele en paarse bloemen, de bekende romantische huisjes, waar af en toe de was aan de lijn wappert. Bij het East Point Lighthouse maken we nog een stop. Deze vuurtoren is te bezichtigen en we klimmen naar boven en genieten van het mooie uitzicht. Beneden mogen we ons naam in het gastenboek schrijven en een speld prikken op de wereldkaart waar we vandaan komen. Zeeland is wel heel klein op deze kaart, wat Kees de opmerking ontlokt: “Kijk uit dat je niet in België prikt” . Bij Morell houden we het voor gezien en checken in bij een resort, gelegen aan een golfbaan met uitzicht op de oceaan. We maken een wandeling en pauzeren nog even op het strand. Het is Waddenweer, zoals wij dat noemen, 27 graden met zon en wind en het is heerlijk op het strand. ’s Avonds tijdens het eten raken we aan de praat met een serveerster, die geboren is in Frankfurt en 10 jaar geleden naar Canada is geëmigreerd, omdat haar vader daar als truckchauffeur gemakkelijk werk kon krijgen. Oorspronkelijk komen haar ouders uit Polen en zij studeert nu medicijnen aan de universiteit van Warschau (engelstalige opleiding) en is voor vakantie terug in PEI. Gespreksstof genoeg dus. Morgen gaan we dit deel van PEI verlaten en dan gaan we verder naar Green Gables Shore.
