’s Nachts schrikken we wakker van een grote klap, aanvaring met een ijsberg? Er komt geen mededeling van de kapitein, dus gaan we weer maar verder slapen. Om 08.00 uur zitten we in een reddingsboot van de Rotterdam op weg naar Ny Alesund. Het schip zelf kan in de haven niet aanmeren en daarom moeten we tenderen, zoals dat heet. Ny Alesund was ooit een mijndorpje, maar na een vreselijk ongeluk in 1963 zijn de mijnen gesloten. Nu is het een internationaal centrum voor onderzoek in de Arctische omgeving. We mogen alleen aan land als we ons “aan de regels houden”. We krijgen een kaart met een route waar we kunnen lopen, daar buiten is ijsbeer gevaar. Alle apparaten moeten uit om belangrijke metingen niet te verstoren. Er mag niet gerookt worden en we mogen niet in de buurt komen van wetenschappelijke instrumenten. In de zomer werken er zo’n 150 onderzoekers, waaronder een team van de Rijks Universiteit Groningen. In de winter blijven er 30 mensen achter. Deze mensen zijn volkomen op zichzelf aangewezen. Voor transport maken ze gebruik van sneeuwscooters en honden, die in een kennel wonen met een heel hoog hek eromheen ter bescherming voor de ijsberen. Er is een heel klein museum dat gaat over het leven in Ny Alesund vroeger en nu. Er is een grappig filmpje te zien over een ijsbeer wat begint op het ijs, maar wat eindigt met een onder een parasol zittende ijsbeer, die bedreigd wordt door een krokrodil. Klimaatverandering is hier een grote zorg. Verder is er niks, geen café of restaurant, de onderzoekers eten gezamenlijk in een eetzaal. Maar het grote niets is geweldig mooi. Er is geen wind en de weerspiegelingen in het water zijn fantastisch. We blijven zo lang mogelijk, wat een plek, dat we hier hebben mogen komen! ’s Middags varen we door de Lilliehook fjord. We starten in de mist, maar aan het einde van de fjord breken de wolken open en zien we zes gletschers op een rij, waarvan één hele grote. We varen er zo dicht bij dat we de gletscher spleten kunnen zien. Vanaf de brug spot de kapitein twee ijsberen, maar het is te ver weg om ze goed voor de lens te krijgen. Nu zijn we weer op weg naar Longyearbyen, waar de loods van boord zal gaan.
Ik kijk nu al uit naar de foto’s!